Konsolo de filozofio

De consolatione philosophiae
literatura verko
Aŭtoroj
Aŭtoro	Boecio
Lingvoj
Lingvo	latina lingvo
Eldonado
Ĝenro	prison literature • konsolo
v • d • r

Konsolo de filozofio (en Latino: De consolatione philosophiae) estas filozofia verko de Boecio, verkita ĉirkaŭ la jaro 524. Ĝi estis priskribita kiel la nura plej grava kaj influa verko en Okcidento sur la mezepoka kaj la frurenesanca Kristanismo, same kiel la lasta granda verko de la klasika periodo en Okcidento.^[1][2]

Konsolo de filozofio estis verkita en la jaro 523 dum unu-jara enprizonigo kiun Boecio atendis juĝon – kaj eventualan ekzekuton – pro supozita krimo de perfido sub la regado de la reĝo de Ostrogotoj nome Teodoriko la Granda. Boecio estis en la altaj tavoloj de la povo en Romo kaj estis elpostenigita pro perfido. Tiu sperto inspiris la tekston, kiu respegulas kiel malbono povas ekzisti en mondo regata de Dio (la problemo de teodiceo), kaj kiel feliĉo estas ankoraŭ atingebla inter variema fortuno, ankaŭ konsiderante ankaŭ la naturon de feliĉo kaj de Dio. Ĝi estis priskribita kiel "delonge la plej interesa ekzemplo de prizonliteraturo kiun estis iam ajn en la mondo."^[3]

Ofte oni supozis ligon al kristanismo, sed ne estas referenco al Jesukristo aŭ al kristanismo aŭ al ajna alia specifa religio, krom kelkaj oblikvaj referencoj al skribaĵoj el Sankta Paŭlo, kiel la simetrio inter la malfermaj linioj de La Libro 4 Ĉapitro 3 kaj 1 Korintanoj 9:24. Dio estas tamen reprezentata ne nur kiel eterna kaj ĉioscia estaĵo, sed ankaŭ kiel la fonto de ĉio bona.

1. ↑ The Consolation of Philosophy (Oxford World's Classics), Introduction (2000)
2. ↑ Dante metis Boecion kiel la “lasta el la Romianoj kaj unua el la Skolastikuloj” inter la doktoroj en sia Paradizo (nome ĉe La Divina Commedia).
3. ↑ Catholic Encyclopedia, Anicius Manlius Severinus Boethius. La citaĵo estas ofte vidita en nombraj fontoj, sed sen atribuo; la artikolo de la Catholic Encyclopedia (de William Turner, 1907) estas la plej antikva “konata” citaĵo trovita. Fakte la frazo estis origine el Boethius, an essay (1891), de H. F. Stewart, paĝo 107 (pasinta paragrafo).